27.5.06

Yo sé, tú sabes, él sabe

Ahora hace días que no escribo nada en castellano. No sé, últimamente mis sentimientos los expreso en catalán. Es lo que tiene estar más tiempo fuera de casa que con mi familia.

El caso es... que no sé qué escribir. Últimamente no tengo reflexiones que hacer. No sé. Últimamente me estoy dejando llevar por impulsos, sin pararme a pensar en qué vendrá después. Muchos pensarán que eso es una ventaja. Quizás sí. La verdad es que, desde que lo hago, me siento mucho más libre, más en consonancia conmigo misma. En definitiva, estoy aprendiendo a ser YO de nuevo.

Pero eso me lleva a no tener cosas interesantes para escribir (si es que alguna vez las habéis encontrado interesantes... yo sí, no sé, el otro día leía algunas entradas y, de muchas, me sorprendo gratamente... en fin, me quiero mucho).

De hecho, releyendo esta entrada me he dado cuenta de que el "no sé" es bastante inherente a mí. Y es que, realmente, no sé. No sé realmente qué quiero. No sé qué necesito. No sé quién soy. No sé qué puedo esperar del futuro. No sé a qué me quiero dedicar. No sé qué voy a hacer cuando acabe la carrera. No sé... no sé.

Si alguien me sabe responder a estas preguntas (que en principio son retóricas, pero ya que las publico pues doy la opción de respuesta) que se decida y me conteste. Igual necesito que alguien me abra la mente. No sé.

2 comentaris:

maduixot ha dit...

No sé
nose
nuze
I don't know
I dunno

"Sólo sé que no sé nada"

Anònim ha dit...

Dona, jo fa temps que no escric res en sànscrit i... NO SÉ, no m'amoïna gaire.
Pel que fa al contingut: la vida fa moltes ziga-zagues que aparentment no van enlloc. Em sembla que els redactors de (auto)biografies ens enganyen amb això d'homes fets a si mateixos, vocacions clarividents i tota la xerrameca (auto)complaent, (auto)justificativa i presumptuosa.

He dit.